Giriş
Qadın bir qadına niyə pis baxar? Niyə onun uğuruna sevinmək əvəzinə, qısqanar? Niyə dəstək olmaq yerinə, onu baltalayar? Bu suallar çoxumuzun ağlından keçib. Amma bu davranışlar doğrudanmı təbiidir, yoxsa illərlə süni şəkildə yaradılmış bir oyunun nəticəsidir?
Bu məqalə qadının qadına qarşı yönəlmiş neqativ münasibətinin köklərinə enir və bu münasibətin arxasında duran gizli mexanizmləri – cəmiyyətin qadını qadına qarşı silahlandırmasını araşdırır.
I. "Qadın qadına arxa olmaz" – bu fikir haradan gəlir?
Uşaqlıqdan qızlara rəfiqəlik öyrədilmir, rəqabət aşılanır. "Sən ondan daha gözəl olmalısan", "bax, o daha zərifdir", "o səndən qabaq ailə qurdu"... Bu cümlələr qız uşaqlarının şüuruna rəfiqə yox, rəqib obrazı yerləşdirir.
Nəticədə qadınlar bir-birini potensial təhlükə kimi görür – sevgi münasibətlərində, iş yerində, ailədə. Bu düşüncə onları bölür, zəiflədir, tək buraxır.
II. Cəmiyyətin görünməz tələsi
Bu rəqabət təbiidirmi? Yox. Bu rəqabət qadının qadına güvənməsinin qarşısını almaq üçün sistematik şəkildə formalaşdırılıb. Cəmiyyət kişiləri birləşdirərkən, qadınları bir-birinə qarşı qoyur.
Niyə? Çünki birlikdə olan qadınlar güclüdür. Onlar dəyişə, dəyişdirə, sorğu apara bilər. Amma bir-birini şübhə ilə süzən qadınlar idarə olunması asan fərdlərə çevrilir.
III. Qısqanclıqmı, yoxsa tanınmaq ehtiyacı?
Qadın bir qadına qısqananda, çox zaman o, özünü tanımadığı, görünmədiyi üçün əzab çəkir. Digərinin uğuru onun öz yetərsizliyini göstərir. Amma problem o qadında deyil – problem qadına yalnız bir ölçüdə – gözəllikdə, evlilikdə, analıqda – dəyər verən sistemdədir.
Qadın qadına düşmən deyil – sadəcə öz yerini axtaran insandır.
IV. Qadın həm rəfiqə, həm aynadır
Əslində qadın başqa bir qadında özünü görür – güclü tərəfini, qorxularını, arzularını. Bu baxış ya birliyə, ya da rəqabətə aparır.
Əgər qadınlar bir-birinin gücünü təhlükə deyil, ilham kimi görsələr – bu oyun pozular. Çünki qadın qadına güzgüdür – təmizlənmiş, dürüst bir güzgü.
V. Qadın birliyinin gücü
Tarix boyu qadınlar birləşəndə dəyişiklik olub – istər sosial hərəkatlarda, istər ailə içində, istər dostluqda. Qadının qadına güvəndiyi hər məkan şəfa məkanına çevrilib.
Bu gün biz qadınların bir-birini ayaqda tutduğu, bir-birinin səsini eşitdiyi, təqdir etdiyi, qoruduğu bir mədəniyyətə ehtiyac duyuruq.
Nəticə: Düşmənlik yox, dəstək mədəniyyəti
Qadının qadına düşmənliyi qadının özünə düşmənliyidir. Biz bu oyunu tanıdıqca – onu dəyişə bilərik.
Rəqabəti rəfiqəliyə, qısqanclığı təqdirə, susqunluğu söhbətə çevirsək, qadın həm qadına, həm özünə dost olar.
Çünki qadının gücü – başqa bir qadının əlində gizlidir.