Qadın dünyası
1. Qadınlar – çox vaxt səssiz danışan, ağrını içində saxlayan, göz yaşını sükutla udan varlıqlardır. Onların həyatındakı ən böyük hekayələr çox vaxt yazılmır, danışılmır, yalnız hiss olunur. Bəzən bir qadının gülümsəməsinin arxasında nə qədər susqunluq, nə qədər qırıq, nə qədər keçmiş gizləndiyini heç kim bilmir. Amma o gülümsəyir. Çünki o bir qadındır – görünmədən dözən, sınmadan davam edən, susaraq güclənən bir varlıq.
2. Qadınların ağrısı səsli olmur. Onlar ağlayanda divarlar titrəmir. Onlar çarəsiz qalanda küçələrə çıxıb bağırmır. Onların ağrısı səssizdir – amma çox zaman ən dərin ağrı səssiz olanıdır. Onlar gündəlik həyatlarına davam edir, uşaqlarını məktəbə yola salır, yemək bişirir, işinə gedir, gülümsəyir. Amma içində – bir fırtına var. Hər gün daha da böyüyən, daha da yüklənən bir fırtına.
3. Güclü qadın olmaq asan deyil. Güclü qadın olmaq, hər çətinlikdə dik durmaq, hər xəyanətdə yenidən inanmaq, hər sınmada yenidən qurmaq deməkdir. O qadınlar var ki, həyat onlara heç nəyi asan verməyib. Onlar sevgisiz böyüyüb, tək yaşayıb, xəyanətlə qarşılaşıb, xəstəliklə mübarizə aparıb, yoxsulluqla boğuşub. Amma onlar bu həyatın içində sınmayıblar. Bəlkə bükülüblər, amma qırılmayıblar. Çünki onların içində fırtınadan da güclü bir ruh var.
4. Səssiz ağrılar qadını yetkinləşdirir. Ağrı görmüş qadın daha mərhəmətli olur. O, başqasının gözündəki kədəri bir baxışla oxuya bilir. O bilir ki, hər kəs danışmaz, amma hər kəsin içində danışmaq istəyən bir ağrı var. Güclü qadınlar bu ağrını daşımağı öyrəniblər. Onlar başqalarına da çiyin olurlar. Onlar həm ağlayar, həm təsəlli verər. Həm özünə qapanar, həm də başqasının qapısını döyər.
5. Cəmiyyətin qəhrəmanı səssiz qadındır. O, görünməz. O, diqqət çəkməz. Amma hər şey onun üzərində qurulub. Ailənin dirəyi, uşağın dayanağı, cəmiyyətin dəyərləri – hamısı onun ağrısız, səssiz, fədakar varlığı ilə yaşayar. O qadınlar var ki, gecə körpəsinin qızdırmasını salıb, səhər gülümsəyərək işə gedir. O qadınlar var ki, sevilmədiyi evdə ailə naminə qalır, uşaq üçün dözür. O qadınlar var ki, öz arzularından vaz keçib başqasının yolunu açır. Bütün bunlar səssiz baş verir – amma bu səssizliyin içində fırtına yatır.
6. Fırtına deyirik – bəli. Amma bu fırtına dağıdıcı deyil. Bu fırtına – gücləndirici, silkələyici və oyadıcıdır. Hər qadının içində bir fırtına var. Onu yuxudan oyadan, gerçəyi göstərən, zəncirləri qıran, susqunluğu parçalayaraq “artıq yetər!” deyən bir güc. Qadın bir gün o fırtınaya qulaq asır. Və o an dəyişir. Daha susmur. Daha əyilmir. Daha baş əymir. O zaman qadın özünün kim olduğunu xatırlayır. Öz içindəki sirri, öz qüdrətini, öz dəyərini tapır. O gün – fırtına qadının dostuna çevrilir.
7. Səssiz ağrılar – qadının tarixidir. Amma bu tarixdə ağrı qədər güc, qaranlıq qədər işıq, göz yaşı qədər sevinc də var. Bu qadınlar çətinlikdən qorxmaz. Onlar çətinliklə böyüyüb, ağrı ilə cilalanıb, səbrlə parlaqlıq qazanıblar. Onlar zərif görünür, amma əslində dağ boyda iradə daşıyırlar.
8. Bəzən biz qadını yalnız görünənlə dəyərləndiririk. Gözəllik, təbəssüm, geyim... Amma qadının gücü görünməyəndədir. Onun səbrində, sükutunda, keçmişində, ağlamadığı gecələrdə, dediyi yalandan gülümsəmələrdədir. O qadın gülür, amma içində bir ağac kimi kök salmış kədər var. O qadın danışır, amma hər söz arasında susduğu şeylər var. O qadın sevir, amma çox vaxt qarşılıqsız. O qadın qalxır, amma onu yerə salan çox olub.
9. Və məhz buna görə – qadın olmaq, xüsusilə də güclü qadın olmaq, fırtına olmaq deməkdir. Təmizləyən, silkələyən, yol açan fırtına. Qadın fırtına kimi həm dağıdar, həm inşa edər. O öz içindəki dağıntılardan yeni həyatlar qurmağı bacarar. O, öz ağrısını səssizcə daşıyar, amma başqasının dərdinə bərkdən ağlayar. Onun gücü də buradadır – özünü unutmaqda deyil, özünü tanıyıb yenidən doğmaqda.
10. Bu qadınlar – səssiz ağrıları olan, amma səsi ilə ruh titrədən qadınlardır. Onlar həyatı olduğu kimi qəbul etmir. Onlar dəyişir, çarpışır, dözür və bir gün içindəki fırtına ilə həyatını yenidən qurur. Onlar qəhrəmandır – bəzən heç kim bilməsə də, heç kim alqışlamasa da. Onlar ən çox səssizlikdə qalib gəlir.
Nəticə
Səssiz ağrılar – təkcə qadınların çəkdiyi acıların deyil, eyni zamanda onların içində gizlənən əsl gücün tarixidir. Bu ağrılar, görünməyən mübarizələr və səssiz fırtınalar qadının ruhunu cilalayan, onu sınamış, lakin sındırmamış həyat parçalarıdır. Güclü qadınlar səsini qaldırmadan dəyişir, dünyanı sakit şəkildə, amma kökündən silkələyirlər. Onların varlığı sükutla yazılan, amma bütün cəmiyyətin üstündə dayandığı görünməyən bir kitabdır. Bu qadınlara diqqətlə baxmaq, onları eşitmək və dəyərləndirmək – yalnız hörmət deyil, həm də insanlıq borcudur.
